Maar Dalton vond het maar rare wezentjes
de eerste 8 weken moest hij er niet veel van hebben.
Wat moet je der ook mee..Het gilt, bijt, komen nooit alleen..
nee van dalton mochten ze voor niks weg worden gegeven
hoe sneller hoe beter..
Maar ja..pauchan kwam toch echt bij hem wonen
De eerste dag wilde Dalton nog niks van hem weten..
grommen en blaffen ..zo van weg wezen jij maf mormel
maar na een paar keer gewaarschuwd te hebben
Begon Dalton wel bij te draaien..
En hij begon heel voorzichtig op onderzoek te gaan naar dat mormel
wat maar niet weg gaat en in zijn huis rond aan het scheuren was met zijn grote mond
eerst neusje tegen neusje..en dan schrikken als hij een lik kreeg
En daar komt Dalton de kamer binnen gerent met een grote knuffel en loopt naar pauchan van kom jongen ...SPELEN?????
Nu spelen ze samen, geven elkaar pootjes, dalton verzorgd hem, gaat voor hem liggen zodat Pauchan zijn pens-staafje op kan eten zonder gestoord te worden door de andere
Echt vrienden..En zo lief De grote vent met de kleine vent
Geen opmerkingen:
Een reactie posten